ساده ترین شکل فلزیاب شامل یک نوسان ساز است که جریان متناوب تولید می کند

که از سیم پیچی می گذرد و میدان مغناطیسی متناوب تولید می کند.

اگر قطعه ای از فلز رسانای الکتریکی نزدیک به سیم پیچ باشد، جریان های گردابی (حسگر القایی)

در فلز القا می شود و این خود میدان مغناطیسی ایجاد می کند.

اگر از سیم پیچ دیگری برای اندازه گیری میدان مغناطیسی استفاده شود

(به عنوان یک مغناطیس سنج عمل می کند)، تغییر میدان مغناطیسی ناشی از جسم فلزی قابل تشخیص است.

اولین فلزیاب صنعتی در دهه 1960 تولید شد.از آنها برای یافتن مواد معدنی در میان چیزهای دیگر استفاده می شد.

فلزیاب ها به یافتن مین های زمینی کمک می کنند. آنها همچنین سلاح هایی مانند چاقو و تفنگ را شناسایی می کنند

که برای امنیت فرودگاه مهم است. مردم حتی از آنها برای جستجوی اشیاء مدفون مانند باستان شناسی و گنج یابی استفاده می کنند.

فلزیاب همچنین برای تشخیص اجسام خارجی در مواد غذایی و در صنعت ساختمان

برای تشخیص میله های تقویت کننده فولاد در بتن و لوله ها و سیم های مدفون در دیوارها و کف استفاده می شود.

تاریخ و توسعه فلزیاب 

در سال 1841 پروفسور هاینریش ویلهلم داو اختراعی را منتشر کرد که او آن را “القای دیفرانسیل” نامید.

این یک تراز القایی 4 سیم پیچ بود، با 2 لوله شیشه ای که هر کدام دارای 2 سیم برقی

مسی عایق بندی شده بودند که دور آنها پیچیده شده بود.

کوزه های شارژ شده لیدن (خازن های ولتاژ بالا) از طریق 2 سیم پیچ اولیه تخلیه شدند.

این افزایش جریان باعث ایجاد ولتاژ در سیم پیچ های ثانویه می شود.

هنگامی که سیم پیچ های ثانویه در مقابل سیم پیچ شدند، ولتاژهای القایی با تایید

پروفسوری که انتهای سیم پیچ های ثانویه را نگه داشته بود، لغو شدند.

هنگامی که یک قطعه فلز در داخل یک لوله شیشه ای قرار داده شد

پروفسور شوک دریافت کرد. این اولین فلزیاب القایی مغناطیسی و اولین فلزیاب القای پالس بود.

توسعه مدرن فلزیاب در دهه 1920 آغاز شد.

 گرهارد فیشر سیستمی برای یافتن جهت رادیویی ایجاد کرده بود که قرار بود برای ناوبری دقیق استفاده شود.

این سیستم بسیار خوب کار کرد، اما فیشر متوجه شد که ناهنجاری‌هایی

در مناطقی وجود دارد که زمین حاوی سنگ‌های سنگ‌دار است.

او استدلال کرد که اگر یک پرتو رادیویی می تواند توسط فلز منحرف شود

می توان ماشینی طراحی کرد که فلز را با استفاده از یک سیم پیچ جستجو که در فرکانس رادیویی تشدید می کند

تشخیص دهد. در سال 1925 او برای اولین اختراع برای فلزیاب الکترونیکی درخواست داد و به او اعطا شد.

اگرچه گرهارد فیشر اولین کسی بود که برای یک فلزیاب الکترونیکی پتنت اعطا کرد

اما اولین کسی که درخواست کرد شرل هر، تاجری از کرافوردزویل، ایندیانا بود.

درخواست او برای یک فلزیاب مخفی دستی در فوریه 1924 ثبت شد، اما تا ژوئیه 1928 ثبت اختراع نشد.

آقای به رهبر ایتالیا، بنیتو موسولینی، در بازیابی اقلام باقیمانده از گالی‌های امپراتور کالیگولا

در پایین دریاچه نمی، ایتالیا، در ماه اوت کمک کرد. 1929. اختراع Herr توسط دومین اکسپدیشن قطب جنوب

دریاسالار ریچارد برد در سال 1933 مورد استفاده قرار گرفت

زمانی که از آن برای تعیین مکان اشیاء به جا مانده توسط کاشفان قبلی استفاده شد.

تا عمق هشت پا موثر بود.[12] با این حال، یکی از ستوان یوزف استانیسلاو کوساکی

افسر لهستانی وابسته به واحدی مستقر در سنت اندروز، فایف، اسکاتلند

در سال‌های اولیه جنگ جهانی دوم بود که این طرح را به یک مین‌ یاب لهستانی تبدیل کرد.

این واحدها هنوز بسیار سنگین بودند، زیرا روی لوله‌های خلاء کار می‌کردند و به بسته‌های باتری جداگانه نیاز داشتند.